پیام بدون صدای تهران
در‌حالی‌که شاهد افزایش فشارهای غرب به ایران هستیم، تهران به این نتیجه رسیده که انعطاف بی‌وقفه‌اش در برابر خواسته‌های غرب فقط وسیله‌ای برای زیاده‌خواهی بوده است. اکنون، در واپسین روزهای مانده به بازگشت قطع‌نامه‌های شورای امنیت، ایران تغییر پارادایم نظامی-امنیتی را به عنوان راهبرد غالب برگزیده است؛
مهدی بازرگان: در‌حالی‌که شاهد افزایش فشارهای غرب به ایران هستیم، تهران به این نتیجه رسیده که انعطاف بی‌وقفه‌اش در برابر خواسته‌های غرب فقط وسیله‌ای برای زیاده‌خواهی بوده است. اکنون، در واپسین روزهای مانده به بازگشت قطع‌نامه‌های شورای امنیت، ایران تغییر پارادایم نظامی-امنیتی را به عنوان راهبرد غالب برگزیده است؛ راهبردی که در آن نه‌تنها خواستار قدرت بازدارنده و تهدیدهای متقابل است، بلکه عملا با نمایش توان نظامی و امنیتی پیام‌هایی روشن به رقیبان ارسال می‌کند. مشارکت ایران در رزمایش مشترک «زاپاد ۲۰۲۵» با روسیه و بلاروس در مرزهای شرقی اروپا هفته گذشته و اکنون مشاهده شیء نورانی در آسمان چند استان که حکایت از تست موشکی جدید دارد، هر دو نشان‌دهنده این است که تهران آمادگی دارد که موازنه تهدید را به موازنه وحشت بدل کند. چنین الگوهایی بیشتر حاکی از آن هستند که تهران در پی ارسال یک پیام مناسب در زمانی مناسب است؛ اینکه انعطاف به مرز خود رسیده است.
دیدن نور عجیب و ناشناس در آسمان استان‌هایی مثل گلستان، سمنان، خراسان رضوی، اصفهان و خراسان جنوبی که برخی آن را به آزمایش سامانه‌های موشکی داخلی یا تست میدانی سپاه نسبت داده‌اند، درست در زمانی اتفاق افتاده که غرب بر فعال‌سازی مکانیسم ماشه تأکید دارد. این هم‌گامی و هم‌زمانی بین تحرکات نظامی، رسانه‌ای و فشارهای دیپلماتیک نشان می‌دهد تهران در کنار حفظ خطوط قرمز هسته‌ای، مایل است ظرفیت‌های امنیتی خود را به رخ بکشد تا اهرم فشار در مذاکرات را حفظ کند. این استراتژی جدید ایران، اگرچه می‌تواند با ریسک و تبعات خاص خود همراه باشد، اما در عین حال ممکن است فرصتی برای جلوگیری از منازعه دوباره و ماجراجویی‌های بعدی دشمنان ایجاد کند؛ البته نه از موضع تسلیم، بلکه با وضعیتی تهاجمی‌تر که نشان دهد ایران دیگر امکان زیاده‌کشی و فشار بی‌پایان را نمی‌پذیرد.
